Waarom gebleven?

Ad Koppejan, oud-lid van de Tweede Kamer (CDA)

Waarom heb jij je partijlidmaatschap nog niet opgezegd? Een vraag die mij in de afgelopen periode regelmatig werd gesteld. Eerder verliet Bert de Vries, oud-minister en oud-fractievoorzitter, het CDA. Joris Voorhoeve nam afscheid van de VVD nadat hij eerder voor deze partij fractievoorzitter, lijsttrekker en minister was. Zowel De Vries als Voorhoeve had moeite met de keuze van hun partij om samen te werken met de PVV.

Ik had dezelfde problemen. Toch ben ik gebleven. Waarom?

Het antwoord heeft voor mij alles te maken met de vraag waarom in deze tijd nog lid te  worden van een politieke partij. En meer in het bijzonder van het CDA?

Dat begint voor mij met het belang dat je hecht aan onze parlementaire democratie. Zonder politieke partijen, geen discussies over politieke programma’s, geen gekozen volksvertegenwoordigers die de regering controleren en de bevolking een stem kunnen geven. Dat nog maar 2,5% van de Nederlanders lid is van een politieke partij, geeft te denken.

Als Tweede Kamerlid en woordvoerder Economische Zaken kwam ik indertijd op bijeenkomsten met ondernemers die altijd wel wat te klagen hadden over de overheid. Steevast stelde ik die ene vraag: 'Wie van u is lid van een politieke partij? Wie heeft zijn verantwoordelijkheid genomen om binnen een politieke partij het ondernemersgeluid te laten horen?' Meestal gingen slechts weinig vingers omhoog.

Dat is meer dan triest. Als je in een democratie als de onze, met zoveel mogelijkheden om je stem te laten horen en mensen voor je standpunt te winnen, die kansen laat liggen, dan heb je wat mij betreft het recht verspeeld om nog veel te klagen. Onze democratie staat of valt met de inzet van burgers, met actieve burgers, burgers die een bijdrage willen leveren. Het lidmaatschap van een partij is zo'n actieve bijdrage.

Voor mij kan die partij alleen het CDA zijn. Omdat die partij wanneer het gaat om de wijze van politiek bedrijven, de keuzes en uitgangspunten het dichtst in de buurt komt bij wat ik in het leven belangrijk vind. De kern is dat mensen worden opgeroepen om niet alleen aan zich zelf te denken, om te zien naar elkaar, om verantwoordelijkheid te nemen in de samenleving. Geen ‘ieder voor zich’, geen ‘alles afschuiven op een anonieme overheid’. Zo'n heldere, principiële levensbeschouwing in de politiek is in deze tijden van crisis, harder nodig is dan ooit tevoren. Want alleen samen kunnen we op een goede wijze de crisis doorkomen.

Waarom lid gebleven van het CDA ondanks haar keuze voor samenwerking met de PVV? Omdat ik geen wegloper ben. Als mijn partij even helemaal de weg kwijt is - en wie raakt er soms niet eens de weg kwijt? - dan is dat voor mij nog geen reden om de partij in de steek te laten. En daarmee ook al die CDA’ers die net als ik worstelen met de koers van de partij. CDA’ers die zich op lokaal en regionaal niveau hard inzetten om er wat van te maken.

Sterker, vanuit mijn democratische overtuiging voel ik mij juist geroepen een bijdrage te leveren in de discussie binnen mijn partij - om haar weer op het juiste pad te brengen. Als je het partijlidmaatschap hebt opgezegd heb je jezelf daarmee ook de mogelijkheid ontnomen nog een rol van betekenis te vervullen in de discussies over de koers van de partij. Weg is weg. Daarvoor zijn mij de CDA’ers en het christendemocratische gedachtegoed te lief.

Of ik binnen het CDA niet te lijden heb gehad van mijn verzet tegen samenwerking met de PVV? Of dat me niet mijn plaats in de Tweede Kamer heef gekost? Of mij dat niet teleurgesteld heeft?

Ja, politiek is niet altijd gemakkelijk. Maar je moet je niet laten leiden door persoonlijke gekwetstheid of individuele belangen. Politiek gaat over iets groters, iets wat het persoonlijke belang ver overstijgt. Toen ik als ondernemer de politiek in ging deed ik dat, om vanuit mijn christendemocratische overtuiging, een bijdrage te leveren aan de samenleving. Dat niet iedereen het altijd met mij eens was, dat hoort er bij. Dat heldere, uitgesproken standpunten weerstanden oproepen, moet je voor lief nemen. En dat je er uiteindelijk op afgerekend wordt, behoort tot de risico’s van het vak.

Je moet tegen een stootje kunnen, anders moet je niet de politiek ingaan. Maar dat betekent nog niet dat ik mij laat wegjagen of wegloop uit mijn politieke partij. Ik heb in de afgelopen jaren als Tweede Kamerlid mijn bijdrage geleverd aan de politieke discussie. En ik zal nu als ondernemer mijn bijdrage blijven leveren. Alleen zo houden we onze democratie in stand. Daarom ben ik lid van het CDA. En daarom blijf ik lid van het CDA.