'Negatieve campagne niks nieuws'

Ook Nederland kent al langer dan vandaag negatieve campagnevoering.
Annemarie Walter, docent communicatiewetenschap aan de Vrije Universiteit van Amsterdam, maakt korte metten met de bewering dat de verkiezingscampagne van 2012 de hardste ooit is.

'Met name in de jaren '70, ten tijde van de polarisatie, haalden politici fel uit naar elkaar', schrijft Walter. 'Aanvallen op de integriteit van de politieke tegenstander werden niet gemeden.' Als voorbeeld haalt ze Hans Wiegel (VVD) aan die in 1972 PvdA en D66 van 'pure leugens' betichtte.

Er is volgens Walter 'geen reden tot zorg' over harde woorden in campagnes. Negatieve campagne is 'niet per definitie slecht', meent ze. De kiezer krijgt er juist een scherper beeld over de betrouwbaarheid van politci van.

Walter: 'Nederland heeft niet te maken met 'Amerikaanse praktijken'. Politici vallen elkaar niet meer aan dan vroeger. Nu bij deze campagne links en rechts weer recht tegenover elkaar zijn komen te staan, bedient de politiek zich weer van scherpe verkiezingsretoriek.'

Veel verandert er niet. Al sinds mensenheugenis zetten politieke partijen tijdens verkiezingscampagnes dezelfde 'wapens' in: van kanonnen tot hamers, van parfum tot vitriool, van grote en kleine stenen tot knotsen - om tegenstanders af te schrikken, medestanders te paaien en twijfelaars over de streep te trekken. In de aanloop naar de campagne van 1959 maakte politiek tekenaar F. Behrendt in Het Parool van 21 februari een scherpe, nog steeds actuele karikatuur van 'het wapenarsenaal van de verkiezingsstrijd'. Wat ontbreekt, is de leugendetector. Net als de neus van pinokkio.

De Hofvijver op verkiezingstournee

Dit is het tweede verkiezingsnummer van De Hofvijver. Tot 13 september, de dag na de verkiezingen, zullen een paar keer per week korte, actuele 'verkiezingsnummers' verschijnen.

Kunt u deze nieuwsbrief niet goed lezen? Bekijk dan de online versie.