'Zwak centrum, sterke flanken'

De aanhang van politieke partijen stabiliseert sinds een jaar of tien. Maar dat geldt niet voor de traditionele partijen in het centrum: met name CDA en PvdA, de volkspartijen van weleer.

Gerrit Voerman, directeur van het Documentatiecentrum Nederlandse Politieke Partijen aan de Groningse universiteit, signaleert sinds een jaar of tien een dubbele trend: verlies in het centrum, winst aan de flanken.

Per saldo zijn er meer mensen lid van een partij dan midden jaren '90, de jaren waarin politiek veel kleurlozer was. Het aantal stabiliseert zich sinds 'Fortuyn': rond 310.000.

Vorig jaar verloren politieke partijen leden. Maar aan dat verlies kent 'partijkenner' Voerman alleen conjuncturele betekenis: in jaren-na-verkiezingen verliezen partijen traditiegetrouw leden.

De Tweede Kamer is weer in de gewone tredmolen terechtgekomen. Op 17 januari teruggekeerd van het Kerstreces, vergadert de Kamer met slechts enkele korte onderbrekingen tot aan de zomer praktisch dag in dag uit. Al een eeuw geleden werd er met die vergaderroutine aan het Binnenhof de draak gestoken, zoals blijkt uit een spotprent in het weekblad De Amsterdammer uit 1913 over 'de eekhoorntjes van de Tweede Kamer'.

Toentertijd werd nog niet zo luid als vandaag de dag geklaagd over de 'lange recessen' - vaak gelijkgesteld aan royale vakanties - die met name de Tweede Kamer voor zichzelf gereserveerd heeft. Pas sinds de oorlog is het parlement in min of meer permanente sessie bijeen. Vroeger, in de negentiende eeuw, reisden de 'geachte afgevaardigden' vanuit alle delen van het land voor een paar weken naar Den Haag om er 's lands zaken te bespreken.

Curieuze uitkomst: de Tweede Kamer vergadert meer en langer dan ooit, maar de klachten over lange recessen zijn alleen maar toegenomen.

Een kabinetswissel is mogelijk zonder verkiezingen.

Rein Jan Hoekstra vs Bert van den Braak

'Niks is zo erg als goede bedoelingen.' Er bestaat in de politiek, zo verkondigde Jan de Koning, minister van ongeveer alles in de jaren '80, tegenover iedereen-die-het-horen-wilde, zoiets als ‘de vloek van de goede daad’.

Een typisch voorbeeld is het burgerinitiatief, een meer dan goedbedoeld initiatief vanuit de Tweede Kamer dat burgers - 'gewone burgers', zeggen ze aan het Binnenhof vaak - het recht geeft onderwerpen op de Kameragenda te plaatsen. De bedoeling is sympathiek: het verkleinen van de zgn. kloof tussen 'Den Haag' en de rest van het land. Maar het bizarre is dat die 'goede daad' averechts uitpakt: diezelfde gewone burger voelt zich te vaak door datzelfde burgerinitiatief lelijk bedot. En - de Kamer doet zichzelf per saldo pijnlijk tekort.

Politiek tegenover rechter, beoordeeld door Luc Verhey (MI Maastricht) aan de hand van de kunstenaarsregeling.

De agenda van de Europese Raad wordt steeds diverser, zo blijkt uit onderzoek van het Montesquieu Instituut.

Personele strubbelingen bij de PVV leiden vooralsnog niet tot problemen, zoals bijvoorbeeld wel bij de LPF. Een overzicht van PDC Den Haag.

Hoe zwanger is de Tweede Kamer? Het PDC Den Haag zet de feiten over de zwangerschapsregeling op een rijtje.

Kansen en bedreigingen – Masterclass 2012 van het Montesquieu Instituut over de Europese Crisis.