N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Parlementen in Europa na het Verdrag van Lissabon
Het Montesquieu Instituut Maastricht organiseerde in samenwerking met het OPAL netwerk (Observatory of Parliaments after the Lisbon Treaty), en met financiële steun van NWO (Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek) en de Gemeente Maastricht, op 23 en 24 februari 2012 een tweedaags congres over de rol van parlementen in Europa na het Verdrag van Lissabon. Het was een multidisciplinair congres en bracht juristen, politieke wetenschappers en experts vanuit de vergelijkende bestuurskunde en de politieke praktijk bij elkaar.
Als sprekers traden o.a. op: Alain Delcamp, secretaris-generaal van de Franse Senaat; Jens-Peter Bonde, oud-Europarlementariër; Lord John Roper, lid van de Britse House of Lords; Michael Shackleton, hoofd van het informatiebureau van het Europees Parlement in het VK; en Hans Hegeland, secretaris van een vaste commissie van het Zweedse parlement.
“Nationale parlementen zijn net kleine kinderen; ze worden door hun ouders wel gekend in de besluitvorming, maar uiteindelijk gebeurt wat de ouders willen”, zo karakteriseerde Philipp Kiiver van het Montesquieu Instituut Maastricht de relatie tussen de Europese Commissie en de nationale parlementen in het kader van het zogeheten Early Warning System.